domingo, 2 de abril de 2006

Venezia - Roma

El 20 de diciembre, la Elena y yo nos juntamos en el aeropuerto de Hahn (cerca de Frankfurt en Alemania), porque ese día ibamos a viajar a Venecia. Ese día llegamos a Venecia a eso de las 5:00p, e inmediatamente nos pusimos en búsqueda del hostal que habíamos reservado y aprovechamos de sacar un par de fotos mientras buscábamos. Abajo una foto de un reloj de 24 horas, cerca del puente de Rialto.
Je la 20-a de decembro, Elena kaj mi renkontis en la flughaveno de Han' (ĉirkaŭ Frankfurt' en Germanio), ĉar tiu tago ni flugis al Venecio. Tiu tago ni alvenis tie ĉirkaŭ la 5:00p, kaj tuj ni serĉis nian hotelon kaj fotografis kelkaj vidindaĵojn. Sube foto de kuriozaĵo: 24-hora horloĝo, ĉirkaŭ la ponto de Rialto.
Foto desde el puente Rialto.
Sube foto el la ponto de Rialto.
Venecia es una ciudad con calles muy angostas y muy largas, y en las cuales hay muchas tiendas donde se pueden ver diferentes cuirosidades, y al final de cada una de esas calles siempre se pueden encontrar unas pequeñas plazas llamadas Campo (pl: Campi)
Venezio estas urbo kun tre mallarĝaj kaj ankaŭ longaj stratoj, en ĉiu strato estas multe da vendejoj kaj oni povas vidi multaj kuriozaj vidindaĵoj kaj antikvaĵoj, kaj je la fino de de ĉiu mallarĝa strato oni povas ĉiam trovi malgrandaj placoj itale nomataj Campi
Abajo las típicas máscaras que se usan durante el carnaval en Venecia, de hecho se pueden encontrar muchas tiendas donde se venden este tipo de máscaras, e incluso encontramos una tienda donde se fabricaron las máscaras para la película Ojos bien cerrados
Jen kutimaj maskoj uzataj dum la fama karnavalo, fakte oni povas trovi multe da maskvendejojn en Venecio kaj kurioze ni trovis maskvendejon en kiu oni faris maskojn por la filmo Eyes wide shut
Palacio Ducal en la Plaza San Marco en la noche.
Palaco Dukal' en la Placo Sankta Marko, nokte.
La Elena y yo frente a la Basílica de San Marco
Elena kaj mi antaŭ la Baziliko de Sankta Marco
Calle típica de Venecia.
Jen kutima strato de Venecio.
Durante el viaje a Venecia nos quedamos en un hostal cerca del puente de Rialto, y cuando lo encontramos, nos llevamos la tremenda sorpresa, porque era super feo. Abajo foto del hostal.
Dum nia vojaĝo al Venecio, ni pernoktis en gastdomo ĉirkaŭ la ponto de Rialto, kaj kiam ni trovis tiun gastdomon ni pensis "tiu aspektas malbela". Sube foto de nia gastdomo.
... pero cuando entramos al hostal, nos dimos cuenta que era bastante bonito, super distinto a la fachada. Allí conocimos a unos tipos de Brasil, uno de Malasia y también a una gringa. Abajo foto del hostal.
...sed kiam ni eniris en la gastdomo, ĝi estis sufiĉe bona, tute malsama kiel sia ekstera fasado. Tie ni konis kelkaj junuloj el Brazilo, unu el Malasio kaj ankaŭ usonanino, kun kiuj ni tre bone longe paroladis. Jen foto ene la gastdomo.
Puente de Rialto en la mañana.
Ponto de Rialto, matene.
Típica góndola.
Jen kutimaj gondola.
En la foto de abajo tomé una foto desde la parte norte de la isla de Venecia, aquí fotografié el camino que une la isla con Venecia Mestre.
Sur la suba foto mi fotografis la vojon kiu kunigis la isulo de Venecio kun Venecio Mestre.
La parte norte de la isla es más moderna que la parte turística, y también se ve mucha menos gente por acá.
La norda parto de la insulo de Venecio estas laŭ mi, la plej moderna parto de ĝi, kaj ni ne vidis multajn turistojn tie.
En toda la isla de Venecia no se veían autos, sólo los vaportetto y las góndolas. Los vaporettos son como lanchas que funcionan como buses dentro de la isla, lógico que necesitan bencina para funcionar, así que auí le tomé una foto a la "estación de bencina".
En la tuta insulo ni ne vidis aŭtojn, nur vaporetto kaj gondola. La vaporetto-jn estas ŝipoj kiuj funkcias kiel busoj por la normala persontransportado, kaj evidente ĝi bezonas benzino por funkcii, do jen benzinpumpilo en la norda parto de la insulo.
La Elena fotografiando el paisaje.
Jen Elena fotografanta la pejzaĝon.
Foto del Campo S.S. Giovanni e Paolo.
Foto de la Campo S. S. Giovanni e Paolo.
También fuimos a la ista de Lido de Venezia, la que esta ubicada al sureste de Venecia. Esta isla no es tan tradicional como Venecia, es más moderna, algo así como la diferencia entre Viña y Valparaíso es la que hay entre Lido y Venecia. Abajo la Elena y yo en Lido.
Ankaŭ ni vojaĝis al insulo Lido de Venezia kiu estas lokata ĉirkaŭ Venecio. Tiu insulo ne estas tre tradicia kiel Venecio, ĝi estas pli moderna, kaj tie ni povis trovi aŭtojn. Sube Elena kaj mi je Lido.
En la playa en Lido encontramos muchas casitas, pero nunca supimos para qué servían... igual teníamos nuestras teorías, pero nada concreto...
En la plaĝon, en Lido, ni trovis multajn dometojn, sed ni vere ne sciis kial tiu dometojn ekzistas, kiu estas la celo de tiuj dometoj?
Después volvimos a la isla de Venecia, y volvimos para comer algo típico de allá... claro... así que fuimos a un restorant cerca del Campo Giovanni e Paolo y ahí pedimos uns ravioles y ñoquis creo, con vino también, los más caros de mi vida... 10€ me salió el plato de comida, pero bueno, había que darse el gusto.
Poste ni reiris al la insulo de Venecio kaj ni decidis ke ni devis manĝi kutiman italan manĝaĵon, tial ni iris al restoracio ĉirkaŭ la Campo Giovanni e Paolo kaj ni mendis... tiufoje la menuo kostis 10€ pro persono :S ... sed ni manĝis italan :D
Al día siguiente la Elena se tenía que ir a Alemania de nuevo, así que yo me quedé para seguir recorriendo, ese día visité el Istituto di Architettura. Abajo foto del instituto.
Je la sekvanta tago, Elena devis reiri al Germanio, sed mi restis tie, kaj tiu tago mi vizitis la Istituto Univ. di Architettura. Sube foto de ĝi.
Después me fui a la Isola della Giudecca, porque quería ver la Chiesa del Redentore, pero estaba cerrada... pero las casas por allí me recordaron mucho a Valparaíso. Abajo foto de las casas.
Poste mi vojaĝis al la Isola della Giudecca, ĉar mi volis vidi la Chiesa del Redentore, sed ĝi estis fermita... sed la domoj tie memorigis Valparaíso-n al mi. Sube foto de tiuj domoj.
Después fui a la Isola de San Michele, esta isla es un verdadero cementerio, la cual está ubicada el noreste de la isla de Venecia. Abajo foto de la entrada del cementerio.
Poste mi iris al la Isola de San Michele. Tiu plena insulo estas tombejo, kiu estas lokata nordoriento de la insulo de Venecio. Sube foto de la enrirejo.
Foto dentro del cementerio.
Jen foto ene de la tombejo.
Es super interesante este cementerio, porque cada tumba tiene la foto de la persona que ahi yace (parece que eso es normal en toda Italia, pero no lo tengo muy claro).
Estas tre interesa ke ĉiu tombo havas foton de la mortulo sur ĝi.
Después fui a Murano, que es otra isla que queda al noreste de la Isola de San Michele, esta isla es super bonita también y lo que más me gustó de ella fue su Catedral. Abajo foto de la Catedral de Murano.
Poste mi iris al Murano, kiu estas alia insulo kiu estas lokata nordoriento de la Isola de San Michele, ĉi tiu insulo estas ankaŭ tre bela kaj mi vere ŝatis la Katedralon de Murano. Sube foto de la Katedralo de Murano.
Foto de un puente cerca de la Catedral de Murano.
Jen foto de ponto ĉirkaŭ la katedralo de Murano.
En la noche me devolví a la isla de Venecia, porque quería ver el mercado de navidad... éste era bastante parecido a los que había visto en Alemania.
Nokte mi reiris al la Venecio, ĉar mi volis vidi la Kristnaskmerkaton... kiu estas plimalpli simila al la merkatojn kiu oni povas vidi en Germanio
Tienda donde se vendía queso en el mercado de navidad.
Fromaĝvendejo en la Kristnaskmerkato.
tienda donde se vendía vono en el mercado de navidad.
Vinvendejo en la Kristnaskmerkato.
Y... al día siguiente fui para Roma, allí el primer lugar que visité fue el Vaticano. Abajo foto del Vaticano.
Kaj... je la sekvanta tago mi vojaĝis al Romo, kie la unua loko kiu mi vizitis estis la Vatikanon, sube foto de ĝi.
Yo al frente de la Basílica de San Pedro.
Jen mi antaŭ la Basiliko de Sankta Petro.
Foto dentro de la Basílica.
Foto ene de la Basiliko.
Foto dentro de la Basílica.Foto ene de la Basiliko.
Foto dentro de la Basílica.Foto ene de la Basiliko.
De todas las fotos que tengo esta es una de las que más me gusta, y la tomé fuera de la cuidad Vaticano.
Mi vere tre ŝatas tiun foton, mi fotografis tiun ekstere de la urbo Vatikano.
Foto del Coliseo.
Foto de la plena Koloseo.
Yo frente al Coliseo.
Jen mi antaŭ la Koloseo.
Foto del Panteón.
Sube foto de la Panteono.
Y finalmente foto de la Fontana de Trevi.
Finfine foto de la Fontana de Trevi.

domingo, 5 de marzo de 2006

Heidelberg

El 10 de diciembre visité Heidelberg, cuidad ubicada en la parte norte del estado de Baden-Würtemberg. Esta ciudad tiene atracciones bastante conocidas para ver, por ejemplo: el Castillo de Heidelberg y el Puente antiguo. Abajo Ke, yo, Pom, Kanin y Johanna en el castillo.
Je la 10-a de decembro mi vizitis Hajdelberg' lokata norde en la federacia lando Baden-Virtemberg'. Tiu urbo havas tre konatajn vidinaĵojn, ekzemple: la Kastelo de Hajdelberg' kaj la Malnova ponto. Sube Ke, mi, Pom, Kanin kaj Johanna ĉe la kastelo.
Abajo el Puente antiguo y el río Neckar.
Sube la Malnova ponto kaj la rivero Neckar'.
Abajo una foto dentro del castillo.
Sube foto ene de la kastelo.
Pom y el río Neckar.
Pom kaj la rivero Neckar'.
En el sótano del castillo se encuentra el Gran barril, pero antiguamente habían tres, pero hoy existe sólo uno. su ancho es aproximadamente de 7[m] y su largo de 8,5[m] y puede contener hasta aproximandamente 222.000[l].
La subteretaĝo de la kastelo havas grandan barelon, fakte ĝi havis tri barelon, sed hodiaŭ ekzistas nur unu kaj ĝi estas nomata La granda barelo de Hajdelberg'. Ĝia larĝo estas 7 metroj kaj ĝia longo estas 8,5 metroj kaj povas enhavi 222.000 litrojn.
Foto dentro del castillo.
Foto ene de la kastelo.
En la foto de abajo se puede ver a la izquierda el Museo alemán de la farmacia, el cual también esta ubicado dentro del castillo.
Je la suba foto, dekstre estas lokata laGermana farmacia muzeo, kiu ankaŭ estas lokata ene de la kastelo.
Ya mencioné antes que todas la cuidades alemanas, o al menos la mayor parte de ellas, tienen mercado de navidad en el mes de diciembre. Abajo Pom en el mercado de navidad.
Mi jam diris antaŭe ke ĉiuj urboj aŭ la plejparto de ili en Germanio havas kristnaskmerkaton je decembro. Sube Pom je la kristnaskmerkato.
Pom, yo y Johanna en el Puente antiguo de Heidelberg y detrás de nosotros el castillo.
Pom, mi kaj Johanna sur la Malnova ponto de Hajdelberg' kaj malantaŭe ni la kastelo.
Foto de la biblioteca de la Universidad de Heidelberg. Esta es una típica contrucción del periodo clásico en la cuidad.
Foto de la librarejo de la Universitato de Hajdelberg'. Ĝi estas klasika konstruaĵo.

viernes, 17 de febrero de 2006

Meine deutsche Familie

Abajo: Rita Jakobson, Ke, Kenneth y Gerald Jakobson. Conocí a los Jakobson en el mes de septiembre, en la degustación de vinos que hubo en Weierbach, y desde entonces nos reunimos bastante seguido. Ellos son unas personas muy amables y la verdad me han ayudado mucho por acá; con ellos y algunos otros amigos también hemos hecho pequeñas excursiones a localidades de las cercanías de Offenburg... o simplemente los visitamos para tener una tarde agradable.
Sube: Rita JAKOBSON, Ke, Kenneth kaj Ĝerald JAKOBSON. Mi konis la geedzojn Jakobson dum septembro, je la vingustumado en Vajerbaĥ', kaj ĝis nun ni kutime renkontiĝas. Ili estas tre afablaj personoj, kun kiuj mi, kaj kelkaj amikoj, faris etajn vojaĝojn al ĉirkaŭaj lokoj de Offenburg' aŭ simple nur viziti ilin por havi agrablajn konversaciojn.
Tampoco debo olvidar mencionar a mis buenos amigos: el Kenneth y la Ke. El Kenneth viene de China, más específicamente de Hong-Kong y lo conocí durante el curso de alemán en el mes de septiembre y también vive en la misma "pensión" que yo, pero en el piso de arriba. La Ke es una muy pero muy pequeña tailandesa :P y viene de Bangkok, y también la conocí durante el curso de alemán en Offenburg, pero actualmente estudia en Gengenbach y normalmente nos juntamos para ir a visitar a nuestra familia alemana los Jakobson. Abajo una foto de nosotros durante la hora de almuerzo.
Mi ne devas forgesi prezenti tre bonajn amikojn miajn ili estas Kennth und Ke. Kenneth estas ĉinano, fakte el devenas de Hong-Kong', kaj mi konis lin dum la germanligvkurso je septembro kaj ankaŭ li loĝas en la sama konstruaĵo ol mi, sed en la supra etaĝo. Ke estas eta eta eta ... eta tajlandanino :P kaj ŝi devenas de Bangkok, mi konis ŝin ankaŭ dum la germanlingvkurso en Offenburg', sed ŝi studas nuntempe en Gengenbaĥ kaj ni kutime renkontiĝas kune con nia familio Jakobson. Sube foto de ni dum la manĝado ĉe la Jakobson.